Η σκλαβιά των άχρηστων γνώσεων

“Όταν είδα και πέρασαν όλα τα παιδιά των σχολείων, χιλιάδες Ελληνόπουλα μ’ άρεσαν, αλλά θυμήθηκα πως όλα αυτά τα παιδιά τα φορτώνουν με γνώσεις άχρηστες και δεν τ’ αφήνουν να φυτρώσουν όπως θέλουν, ζωντανά και ελεύθερα…

Την ελευθερία τους, τη ζωή τους, την καταπλακώνουν με ανωφέλευτα πράματα, τους ζαρώνουν το νού και τους γεμίζουν την ψυχή με μιαν αρρωστιάρικη ανησυχία και μ’ αυτή την ανησυχίαν έπειτα βγαίνουν και αντικρίζουν τον κόσμο και οι περισσότεροι σκύβουν και γίνονται σκλάβοι εκείνου που θα τους βοηθήσει, που θα τους υποστηρίξει.

Παντού γυρεύουν υποστήριξη, στηρίγματα, γιατί μέσα τους δεν τα βρίσκουν, δεν ξέρουν να τα βρουν, δεν τους έμαθαν να τα βρίσκουν, ή, καλύτερα, τους ξέμαθαν να τα βρίσκουν.

Γιατί πολλά από τα παιδιά αυτά έχουν ζωή και πρωτοβουλία κι αυτοβουλία μέσα τους, αλλά το σχολείο και οι δάσκαλοι τους τα χάλασαν αυτά τα μοναδικά προτερήματα και τους έκαμαν ετερόφωτα και ετερόκινητα όντα.

Τι κρίμα!”

Ίων Δραγούμης

πηγη